UHF Osilatörü: 5 Adım

2024 Yazar: John Day | [email protected]. Son düzenleme: 2024-01-30 13:21

Ultra yüksek frekans aralığında sinyal üreten tek bir transistör minimum bileşenli osilatör - birkaç yüz Megahertz. Frekansını burada ölçtüm:

Adım 1: Üç - Dee Montajı

Çöp kutumdan bir transistörün salınım frekansının sınırını bulmak için bunu topluyorum. Tamamlandıktan sonra bazı uhf devreleri için sinyal kaynağı olarak kullanılacaktır.

Osilatörün frekansı, ayarlanmış bir devreye bağlıdır - bir indüktör ve bir kapasitörün paralel bağlantısı. Bu işlev için kabloların kapasitansına ve transistörün iç kapasitansına bağlı olarak ayrı bir kapasitör kullanmayacağım. Devrenin salınımı durana kadar art arda daha küçük indüktörler kullanabilmem için indüktör takılabilir olacaktır. Devrenin çalışmasına izin veren en küçük indüktör, en yüksek frekansı üretmelidir. İndüktörü desteklemek için, daha büyük bir parçaya dik açılarda lehimlenmiş ve lehimlenmiş konektör pimlerinin payandalarıyla desteklenen küçük bir tahta parçası kullanıyorum. Soketler, bir IC soketinden çıkarılan pimler olacaktır. Bileşenler, en yüksek frekansın elde edilebilmesi için endüktansı en aza indirmek için birbirine yakın yerleştirilmelidir. Her şey bir devre şemasıyla başlar - Besleme geriliminin yaklaşık üçte ikisini Vce olarak ve yaklaşık 5 ma kollektör akımını 12V besleme gerilimi ile ayırdım. M/s Freescale az önce bu devreyi çizmek için kullandığım post-it notunu sağladı. Bu devreyi hiçbir şekilde onaylamamakta veya önermemektedirler.

Adım 2: Soket, Transistör ve Kapasitör

İndüktörü, transistörü ve baz baypas kondansatörünü (1nf) kabul edecek soket bağlanmıştır. Devre şeması, gemideki bileşenleri göstermek için vurgulanmıştır. Soket çiftine takılan tel, lehim başka bir şeyi lehimlemek için ısıtıldığında düşmelerini önlemek için sadece bir kukladır.

Adım 3: Dirençleri ekleyin

Dirençler daha sonra lehimlenmiştir. Ancak, daha sonra karta başka bir aşama veya cihazın takılabilmesi için montajı kompakt tutmak için o kadar kritik değiller, transistöre karşı sıkıştırılmışlar.

Bir ferrit boncuk (ortasında bir delik olan bir ferrit çekirdek parçası), orada küçük bir indüktör oluşturmak için emitör direncinin ucunun üzerine yerleştirilmiştir. Sık sık eski rf dişlilerini sökerken ferrit çekirdekli bu bobinlere rastlıyorum. Bu çekirdeklerin bazılarında delikler var ve bunlar ferrit boncuklar olarak saklanıyor.

Adım 4: Bitmiş Devre

Devre şimdi tamamlandı ve bir indüktör oluşturmak için bir tel parçası takıldı. Ekli filmi izleyerek de görebileceğiniz gibi çalışıyor.

Adım 5: Neye İyi Gelir?

Sokakta yürüyen üç kişi görüyorsunuz (muhtemelen bir düğüne). Birini durduruyorsun. Cebinden bu küçük bebeği çıkarıyorsun. "Şu şeye bak! Bu bir Ultra Yüksek Frekanslı Osilatör." "A Ne?" diye soruyor, gergin bir şekilde ileriye bakmayı başaran şanslı ikisine bakarak. "Biliyorsun, saniyede birkaç yüz milyon defadan fazla kutupsal olarak değişen bir sinyal üretiyor!" Bu bilgi, ne yazık ki, bu talihsiz düğün konuğunu pek etkilemiyor. Ölü albatros hikayesiyle etrafta dolaşırken eski denizcinin görmüş olması gereken muamelenin aynısını alırsınız. Tamam. Bu şey tam olarak ne işe yarıyor? Bunu inşa etme amacım, eski ve modern transistör koleksiyonumu iki yığına ayırmak için bir sinyal kaynağı elde etmekti - biri yüksek frekansta kullanılabilen aygıt yığını, diğeri değil. salınım sıklığı? Güç çıkışı nedir? Bilmiyorum ama öğrenmenin yolları var ve öğrendiğimde hepinize haber vereceğim. Bu arada "Kartal"ın devre tasarlamada çok yardımcı olduğu söyleniyor. Onu masaüstüne koydum. Sert görünmüyor mu?