Sunucunuzu Yedekleyin: 6 Adım

2024 Yazar: John Day | [email protected]. Son düzenleme: 2024-01-30 13:21

Johntron tarafından Johntron SpeaksYazarın daha fazlasını izleyin:

Hakkında: Yazılım geliştiricisi, Placethings'in kurucu ortağı ve teknoloji uzmanı. Şu anda Dallas'taki Texas Üniversitesi'nde Gelişen Medya ve İletişim programında lisansüstü eğitime devam ediyor. Johntron Hakkında Daha Fazla Bilgi »

*nix kutunuzu harici bir sabit sürücüye (veya fazla çaba harcamadan teyp sürücüsüne) nasıl yedekleyeceğinizi öğrenin. Yedekleme ortamının kurulumunu, "dump" kullanarak, geri yüklemeyi ve ayrıca dosyaları uzak bir sunucudan harici bir sabit sürücüye yedeklemeyi ele alıyorum. Bir Windows PC'yi yedeklemek için burada lifehacker.com makalesini okuyun. Adım 1: Eşyaları hazırlayınAdım 2: Bir "döküm" yapın Adım 3: 'restoreAdım 4: Uzaktan yedeklemelerAdım 5: OtomasyonFreeBSD Logosu The FreeBSD Foundation'ın ticari markasıdır ve John Syrinek tarafından The FreeBSD Foundation'ın izniyle kullanılmaktadır.

1. Adım: Eşyaları Hazırlayın

Yedekleme yapmadan önce, yedekleyeceğiniz bir şeye sahip olmanız gerekir. Geleneksel olarak, bu teyp sürücüleri olmuştur; ancak (kaliteli) bir harici sabit sürücü gayet iyi çalışacaktır. Harici bir sabit disk kullanmak ZORUNDA DEĞİLSİNİZ, ancak harici bir disk ile sabit diski eve (veya başka bir tesis dışı konuma) getirme rahatlığına sahipsiniz. Birkaç Western Digital MyBook kullandım. Circuit City, (belirli) harici sürücülerde %80 indirime sahipti ve çok ucuza iki adet 250GB sürücüm var. Deneyimlerime göre, Western Digital çok yüksek kaliteli sürücülere sahiptir (yani sonsuza kadar dayanırlar). Bu onları bir yedekleme için harika yapar. Bir şeyi yedeklemekle uğraşacaksanız, yedekleme ortamınızın üzerinize bulaşmasını istemezsiniz. Tamam, tıpkı diğer makalemde olduğu gibi, FreeBSD® kullanacağım; ancak, anlatacağım şeylerin çoğu herhangi bir Linux, Unix veya BSD türünde yapılabilir. (Zaten USB 2.0 desteğiniz varsa veya harici bir USB sürücü kullanmıyorsanız sonraki paragrafı atlayın) MyBook'lar USB 2.0 sürücüler. FreeBSD 5.4-STABLE, varsayılan olarak etkinleştirilmiş EHCI sürücüsüne (temelde size USB 2.0 sağlayan şey) sahip değildir. Bu kolay bir düzeltmedir, ancak bazıları çekirdeği yeniden derlemenin korkutucu olduğunu düşünebilir (değildir). Aşırı temkinli tiplerden biriyseniz, çekirdeğinizi yeniden derlemeden ÖNCE bir yedekleme yapmanızı öneririm. USB 2.0 etkinleştirilmemiş olabilir, ancak USB 1.1 hala çalışıyor. Sadece çok daha yavaş. EHCI'yi etkinleştirmek için El Kitabının bu sayfasını okuyun. Muhtemelen, El Kitabının, çekirdeğin gerçekte nasıl yeniden derleneceğini açıklayan bu bölümüne de başvurmanız gerekecektir. Eğer bir harici sürücü, hatta bir dahili sürücü kullanıyorsanız, kullanmadan önce sürücüyü bağlamanız gerekecektir. Bu "mount" komutuyla yapılır ve oldukça basittir. İşte mount'un adam sayfası. mount dosya sistemi türünü belirleyememekten şikayet ediyorsa, muhtemelen sürücüyü biçimlendirmeniz gerekecektir. Bunu yapmak için, biçimlendirmek için doğru cihazı bilmeniz gerekir. Benim için /dev/da0 idi ama sizin için farklı olabilir. Dağıtımınızın belgelerine bakın. Harici HD'nizin hangi cihaza bağlı olduğunu belirledikten sonra, sürücünün gerçek biçimlendirmesini (iyi, bölüm) yapmanız gerekecektir. Sürücünüzü bölümleme konusunda yardıma ihtiyacınız olursa, bana sormanız yeterli. FreeBSD, bölümlerde dosya sistemleri oluşturmak için mkfs kullanır. Her tür dosya sistemi işe yarar, ancak ben UFS kullanmayı seçtim çünkü FreeBSD varsayılan olarak bunu kullanıyor. FAT32 muhtemelen diğer işletim sistemleriyle en uyumlu olanıdır ve bugünlerde çoğu Linux çeşidinin kullandığı Ext3'tür (ya da en azından Linux'u son kullandığımda kullanıyorlardı). Bu yüzden, sürücümü monte etmek için bu komutu kullandım: mount -t ufs /dev /da0 /backupOK, yedekleme ortamınızı kullanıma hazır hale getirmelisiniz. Değilse, sadece sorun:) Adım 2'ye geçin. FreeBSD markası The FreeBSD Foundation'ın tescilli ticari markasıdır ve John Syrinek tarafından The FreeBSD Foundation'ın izniyle kullanılmaktadır.

2. Adım: Bir "döküm" alın

Eşyalarımızı yedekleyelim. Bunu yapmanın birkaç yolu var. Dump ve Tar, muhtemelen en yaygın ikisidir ve her ikisinin de kendi güçlü ve zayıf yönleri vardır. Dump, sisteminizi yedeklemenin en güvenilir yoludur; ancak, yalnızca tüm bölümleri yedekleyebilir. Tar'ın tek tek klasörlerde kullanımı hızlı ve kolaydır, ancak daha büyük hacimleri yedeklemek biraz zaman alır. Tar ayrıca dosyaları sıkıştırarak yedeklerinizi potansiyel olarak bozmak için bir karmaşıklık katmanı ekler. Daha fazla bilgi için bu sayfayı okuyun Güvenilirlik nedeniyle dökümü kullanmaya karar verdim. Depolama alanı bir sorun değildi ve ben uyurken benim için otomatik olarak cron yedeklemesi yaptığından, zaman dilimleri hakkında endişelenmeme gerek yok. Dump'ın tuhaflıklarından biri, tüm bölümleri yedeklemesidir. Bu, her bölümü ayrı ayrı boşaltmanız gerektiği anlamına gelir (örn. /usr, /var ve /tmp bölümlerinin yanı sıra / bölümü). Dump, yedeklemenin "seviyesini" de belirlemenizi sağlar. Haftalık ve gecelik yedeklemeler yapacağım. Haftalık yedeklemelerim için 0 düzeyini kullanıyorum ve gecelik yedeklemelerim için 2. düzeyi kullanıyorum. Bir teyp sürücüsü kullanıyorsanız veya depolama alanından tasarruf etmek istiyorsanız, bir Tower of Hanoi yedekleme planı kullanmayı düşünün (Google (Unutmayın, /backup, harici HD'mi monte ettiğim yerdir) Haftalık dökümler için kullandığım komutlar:

• dökümü -0Lna -C 100 -f /yedekleme/haftalık/kök /
• dökümü -0Lna -C 100 -f /yedekleme/haftalık/usr /usr
• dökümü -0Lna -C 100 -f /yedekleme/haftalık/var /var
• dökümü -0Lna -C 100 -f /yedekleme/haftalık/tmp /tmp

Gece dökümleri için kullandığım komutlar:

• dökümü -2Lna -C 100 -f /yedekleme/gecelik/kök /
• dökümü -2Lna -C 100 -f /yedekleme/gecelik/usr /usr
• dökümü -2Lna -C 100 -f /backup/nightly/var /var
• dökümü -2Lna -C 100 -f /yedekleme/gecelik/tmp /tmp

Aslında dosyalarımı adlandırmak için 'date' komutunu kullandım, ancak basitlik adına bunu atladım. `date` komutunu kullanan bir döküm şuna benzer:dump -0Lna -C 100 -f /backup/weekly/usr/`date "+%Y-%B-%d"` /usrElbette ihtiyacınız olacak döküm komutunu çalıştırmadan önce herhangi bir uygun yedekleme hedef dizinleri oluşturmak için, ancak bunu çözebilmelisiniz. Ve şimdi sisteminizin bir anlık görüntüsüne sahip olmalısınız veya en azından nasıl bir tane oluşturacağınızı bilmelisiniz. Sonraki adım, geri yüklemeyi nasıl kullanacağınızdır. ve "fixit" disketler nasıl yapılır. BU ADIMI GEÇMEYİN yoksa zamanını boşa harcıyorsun.

3. Adım: "geri yükle"

Bir yedeği geri yüklemek zorunda kaldığımdan beri bir süre geçti, bu yüzden bana tahammül edin.

Bir yedeği geri yüklemek için, yedeği yedekleme ortamınızdan canlı makineye, CANLI bir makineye (örneğin, hatalı donanım yok) ve yedeklemelerinizin kendilerine aktarmak için bir tür minimum işletim sistemine sahip olmanız gerekir. Minimum işletim sistemi için FreeBSD'yi kurmak için kullandığım CD'yi kullanıyorum. Sysinstall, yedekleri geri yüklemek için bir "Fixit" moduna sahiptir. Standart olmayan donanımınız varsa, kendi özel önyüklenebilir diskinizi oluşturmanız gerekebilir. Bu, bu makalede ele alınmayacaktır, ancak temel olarak bir barebone çekirdeği oluşturmak ve onu önyüklenebilir bir diske koymaktan ibarettir. Not: ÇOK minimal bir FreeBSD 5.4 çekirdeği 2.3MB civarındadır, yani tek bir diskete sığmaz. Temel olarak, kaka fana çarparsa (ger ger ger), CD'nizden önyükleme yaparsınız, "Fixit" moduna girersiniz, sabit sürücünüzü monte edin ve ardından geri yükleme komutunu çalıştırın. Geri yüklediğiniz bölümleri birer birer takıp çıkarmanız gerektiğine inanıyorum. Ayrıca, bölüm tablolarınız temiz olmalıdır, yani bölümlerinizi düzeltmek için 'bsdlabel' kullanmanız gerekebilir. Geri yükleme komutu: (temiz bir bölüm kurduktan ve hedef bölümün dizinine geçtikten sonra) restore vrf /dev/da0 Gerekirse, döküm kullanılarak oluşturulan yedeklerin parçalarını (bireysel dosyalar veya dizinler) geri yüklemenin mümkün olduğunu lütfen unutmayın.

4. Adım: Uzaktan Yedeklemeler

Uzak yedeklemeler rdump, scp veya özel yazılımlar kullanılarak yapılabilir. Çoğu barındırma şirketi (ücret karşılığında) gecelik yedekleme sağlar. Verilerinize değer veriyorsanız bunu KESİNLİKLE tavsiye ederim. İki farklı ana bilgisayardan iki adanmış sunucum oldu. Bu yedeklemeler tipik olarak ayrı bir sürücüde depolansa da, genellikle aynı binadadırlar, bu nedenle binaya bir şey olursa (ki bu olası değildir, ancak kesinlikle mümkündür), o zaman SOL'sunuz. Bu nedenle, yerel, gece yedeklemelerinin yanı sıra kendi site dışı (yedeklenen sisteme göre) yedeklemenizi yapmanızı öneririm. Lütfen betiği yüklemek için.txt uzantısını eklemem gerektiğini unutmayın (bunu kaldırabilirsiniz). Uzak makinemi barındıran şirket her gece `tar` yedeklemesi yaptığından, bu dosyaları her gece yerel bir makineye kopyalamaya karar verdim. temel. Uzak bir sistemin yedekleme dosyalarını yerel bir kopyayla temel olarak eşitleyen PHP güdümlü (çünkü bildiğim şey bu) kabuk betiği yazdım. Yeni dosyaları indirir, (isteğe bağlı olarak) dosya boyutlarında tutarsızlıkları olan yedekleme dosyalarını yeniden indirir ve uzak sistemde mevcut olmayan yerel kopyaları kaldırır. Bu bant genişliği, zaman ve depolama alanından tasarruf sağlar. Temelde "scp" için bir "fark" sarmalayıcıdır. Kaynak bu sayfanın altında bulunabilir. Kullanırsanız, çalıştırma iznine sahip olmak için chmod yaptığınızdan emin olun (chmod u=+rx fetchbackups). Operatör kullanıcısının bu betiği çalıştırmasını tavsiye ederim (chown operatörü fetchbackups). Alternatif uzaktan yedekleme yöntemleri, tüm bir dizinde 'scp'yi, 'rdump'ı veya müşterilerin işaret ettiği gibi 'rsnapshot' veya 'backuppc'yi kullanmayı içerir. Uzak sunucunuza kök erişiminiz yoksa, bu yöntemlerden bazıları mümkün olmayabilir ve "scp" genellikle çok fazla zaman ve bant genişliği gerektirir.

Adım 5: Otomasyon

Yani sisteminizin anlık görüntüsünü almayı anladınız ve şimdi bunu her gece yapmak istiyorsunuz. Cron bunun için harika çalışıyor ve kurulumu oldukça basit.

Cron işleri, düzenli olarak çalıştırılan basit komutlardır. Ayda bir, her gece ve hatta pazartesi sabahları sabah 7 buçukta koşabilirler. Cron işleri, crontab dosyasında belirtilir. FreeBSD'de bu dosya /etc/crontab konumunda bulunur Nasıl çalıştığını anlamak için /etc/crontab kılavuz sayfalarını görüntüleyin crontab'ımı bu sayfaya ekledim (.txt uzantısını kaldırın). Tek yapmanız gereken cron işlerinizi eklemek ve dosyayı kaydetmek. Dosya her dakika yeniden değerlendirilir, böylece işiniz biter.

Adım 6: Sonuç ve Son Düşünceler

Umarım makinelerinizi yedeklemeyi başarmışsınızdır. Aşağıdakiler konuyla ilgili sadece birkaç nottur.

Yedekleme konusunda ciddiyseniz, TEST TEST TEST. Yedekleme ve geri yükleme prosedürlerinizin kusursuz olduğundan emin olun. Geri yükleyemeyeceğiniz yedeklemeler değersizdir. Karşılaştığım bir sorun, önbellek boyutumu çok büyük ayarlamaktı. Bu (temelde) sisteminizi DoS yapabilir ve donmasına neden olabilir. Etkili olması için önbelleğiniz her zaman RAM'inizin bir kısmı olmalıdır (benimkinin beşte biri) ve takas alanı boyutunuzu ASLA aşmamalıdır. 32MB, dump'ın man sayfasının önerdiği şeydir. Bu bilgiler güncelliğini yitirmiş olsa da, sisteminizi yedeklemek için bütün gece vaktiniz varsa, büyük bir önbellek boyutuna sahip olmak pek bir fark yaratmaz. Yedeklemelerinizi otomatikleştirdiyseniz, çalıştıklarından emin olun. Sisteminizin çökmesi gerçek bir kabus olurdu ve SONRA, yetersiz disk alanı nedeniyle yedekleme cron'larınızın 6 ay önce çalışmayı bıraktığını fark edin. Cron işleri sadece "rahatlık" sürecini otomatikleştirir. Yedeklemeleri manuel olarak yapıyorsanız, kayıtsız kalmayın ve unutmayın. Bunu bir rutin haline getirin. Başarısız olabileceğinden cron işlerine de güvenmeyin. Yedeklemeler yalnızca dosyalarınızın kopyalarıdır. Bu, yedeklemelerin canlı sistemlerinizden daha iyi olmasa da aynı şekilde güvence altına alınması gerektiği anlamına gelir. Harici sabit sürücünüzü güvenli bir yerde saklayın (hem sudan hem de hırsızlardan uzak gibi). Yedek cronjobs'ı 'operatör' kullanıcısı olarak çalıştırın. Bu, bunun gibi şeyler için var olan sınırlı bir hesaptır. Ayrıca normal kullanıcıların yedekleme çalıştıramadığından emin olun. Potansiyel olarak karmaşık bir saldırının hedefi olabileceğinizi düşünüyorsanız (veya olmasanız bile), uzaktan yedeklemeler sırasında aktarılan verileri her zaman şifreleyin. Bilgi miktarının yanı sıra yedeklemelerin düzenliliği nedeniyle (cronjobs kullanıyorsanız), bilgisayar korsanları bilgilerinizi çalmak için zaman alabilir. Şifreleme kolaydır, bu yüzden kullanın. Normal kullanıcıların kendi cihazlarına yedekleme yapamayacaklarından emin olun. Ayrıca, "scp" kimlik doğrulama gerektirir. Önceden paylaşılmış genel/özel anahtarları ŞİDDETLE tavsiye ederim. Her yedekleme çalıştırıldığında parolanızın iletilmesini istemezsiniz.