Muz Telefon (Sabit Hat) ve Muz Baz Ünitesi Nasıl Yapılır: 20 Adım (Resimli)

2024 Yazar: John Day | [email protected]. Son düzenleme: 2024-01-30 13:21

Budur. Noel'den önce sadece birkaç haftanız var ve gerçekten orijinal olan ve ne kadar yaratıcı olduğunuzu gösteren bir hediye bulmanız gerekiyor. Binlerce seçenek var ama gerçekten yapmak istediğin tek şey banana telefon. Ne de olsa, muzlu bir telefonla konuşmaktan daha iyi olan tek şey, birisine konuşması için muzlu bir telefon vermektir. Ancak sadece bir muzlu kulaklık yapmak istemezsiniz - bunlar harikadır, ancak daha iyisini yapabilirsiniz. Bunun yerine, bir demet muzun içine gizlenmiş bir ev telefonu yapmak istiyorsunuz. Gruptaki muzlardan birinin gerçek ahize olmasını ve diğerlerinin de baz ve şarj cihazını oluşturmasını istiyorsunuz. Ama kasabadan aldığın sahte muzların içine bir telefon saklamak yerine, bir adım daha ileri gitmek istiyorsun. Bu hediyeyi özel birine verdiğin için kendi muzunu kendin yapmak istiyorsun. Herhangi bir eski muz değil, akıl; bu muzların çok fazla strese dayanması gerekecek. Bu muzların güçlü olması gerekecek. Bu muzların fiberglastan yapılması gerekecek. Bunu inkar etmeye çalışmayın. Derinlerde bir yerde biliyorsun ki gerçekten bir muzlu telefon yapmak istiyorsun. Bu yüzden okumaya devam edin.

Adım 1: Muzlu Telefonun Kimin İçin Olduğunu Seçin

Tabii ki, sadece kendiniz için yapmak isteyebilirsiniz. Ama bu Noel sezonu.. Muzlu telefonun kimin için olduğunu seçin, bariz, neredeyse bilinçaltı bir adım gibi görünebilir, ancak bazen değildir. Gerçekten harika bir proje yapmak çok eğlencelidir, ancak bunu kimin için yaptığınızı biliyorsanız, yardımcı olabilir. Örneğin bu projeyi yapmayın, sonra kendinize hediye almadığınız tek kişinin yedi yaşındaki kız kardeşiniz olduğunu anlayın. Eminim hoşuna gidecektir, ama gerçekten, babana bir Barbie bebek vermek gibi bir şey. Orijinal prototipi yeni evli kız kardeşim ve kocası için yaptım. Evde bir telefonun olması her zaman yararlıdır ve (anneme söylediğim gibi) zaten aşktan deliye dönmüşlerdir; şimdi onlar da çılgın görünebilir!

2. Adım: Eşyalarınızı Alın

Başlamadan önce, bu talimatı okumanızı tavsiye ederim. Pek çok faydalı ipucu var ve yapım yöntemi oldukça benzer olduğu için (kağıt üzerinde fiberglas), okumaya değer. Teşekkürler, Dr. Professor_Jake_Biggs!

Atölyeyi boşaltmadan önce, ihtiyacınız olan her şeye sahip olduğunuzdan emin olun: Basit ve küçük bir telefon (50 NZ $ olan bir Panasonic KX-TG1811 kullandım. Ancak, telefon yeterince küçük olduğu sürece, İstediğiniz herhangi bir telefonu kullanabilirsiniz). Yeni Zelanda'da Noel Lemmings telefon bulmak için iyi bir yerdir, ancak herhangi bir tüketici elektroniği mağazasında biraz olması gerekir. Bu pdf ve bu bir ve bu muz desenlerinden biri - üç sayfa bir muz yapacak, bu yüzden yazdırmanız gerekecek her pdf 5 kez kapalı. Epoksi Reçine - Fiberglas ve sertleştirici ile birlikte, bu genellikle küçük miktarlarda (bir kavanoz değerinde, 20 $ değerinde) bir Panel-dövme dükkanından alınabilir (ve değilse, nereden aldıklarını size söyleyeceklerdir)) veya Sörf mağazası. Sertleştirici (çoğunlukla reçineyle birlikte gelir, ancak her zaman değil). Sertleştirici, Epoksi reçinesi ile karıştırıldığında ortaya çıkan karışıma basitçe 'reçine' denir. Bu nedenle, bir muzun bir yüzünü reçinelemenizi istersem, bu, Epoksi reçinesini Sertleştirici ile karıştırmanız anlamına gelir, ardından bunu muzun bir yüzüne uygulayın. Fiberglas - bazen cam bezi olarak da adlandırılır. Bunun genellikle ücretsiz olarak kesilerek elde edilebileceğini görüyorum. Reçineyi yaymak için bir şey - reçine ile gelebilir, ancak değilse, herhangi bir yarı esnek plastik parçası yapacaktır. Tek kullanımlıksa, daha da iyi. Fiberglas kaplama için lateks eldivenler (tercihen tek kullanımlık). Elektronikle uğraşırken bunları kullanmak da çok iyi bir fikirdir. Buz blok çubukları (epoksi reçineyi sertleştirici ile karıştırmak için, yayıcı olarak da kullanılabilir) - herhangi bir zanaat mağazasında bunlara sahip olmalıdır. Fiberglas yaparken solunum cihazı - arkadaşlarınıza sorun; pek çok erkeğin bir tane var. Tutkal - en azından süper yapıştırıcı ve sıcak yapıştırıcı, ancak PVA'nın olması da yararlıdır. El işi dükkanlarından alın. Sıcak tutkal tabancası ve yedek bir tutkal çubuğu - yine zanaat dükkanlarından alın. Makas ve Stanley bıçağı - yine zanaat dükkanlarından alın. Boya - gövde için sarı ve uçlar için kahverengi. Aslında, ev boyası için test kapları, ihtiyacımız olan hacimde iyi bir ucuz boya kaynağıdır. Benimkini Resene. Paintbrushes'tan aldım, hem kalın (sarı için) hem de ince (detaylar/rötuşlar için). Genellikle bunları boya test kaplarını alırken aynı anda alabilirsiniz. Saç kurutma makinesi - bu kesinlikle gerekli değildir, ancak çok kullanışlıdır. Annenden al. Hem Phillips hem de Düz tornavida - yoksa, git bir ev geliştirme mağazasından biraz satın al. İnan bana, biraz almalısın. Matkap ve 1 mm matkap uçları - tornavidaları aldığın yerden al. Epoksi reçinesini çıkarmak için bir çeşit temizleyici. Denatüre alkol iyidir; aseton kötü, çok kötü. Güya sirke de işe yarıyor - diğer şeyler kadar iyi değil, ama en azından ucuz ve elde edilmesi kolay. Zımpara kağıdı - Bir ev geliştirme dükkanından veya babanızdan alın. Reçineyi karıştıracak bir şey - kağıt bardaklar, plastik torbalar, vb.. Lehim ve havya - bir elektronik mağazası bunları satmalıdır. Çıplak tel ve Yalıtımlı tel - herhangi bir iletken tel işe yarar, ancak bakır tel yardımcı olacaktır. Bunları lehimi aldığınız mağazadan alın. Toplam maliyet: 75$ (yalnızca fiberglas, reçine ve telefon için ödeme yapın) ile 120$ (her şeyi yeni satın alın) arasında herhangi bir yer. Gerçekten etrafta ne yattığına bağlı.

Adım 3: Boş Bir Muz Yapın - Kağıt İskele Yapımı

Artık ihtiyacınız olan her şeye sahip olduğunuza göre, dört 'boş muzdan' ilkini yapmaya başlayabiliriz. Grubu oluşturan dört muz dediğim şeye 'boş muz' denir - üçü sonunda ana devre kartını tutacak olsa da, başlangıçta boş olarak oluşturulurlar. 'Boş muz' olmayan tek muz ahizedir.

İlk önce, yazdırdığınız pdf'yi bulun. Önce bir deneme çalışması yapmak için boş muzlardan birini seçin, ardından kalın çizgiler boyunca kesin. Bundan sonra, herhangi bir sekme katlanmalıdır. Yüzleri birbirine yapıştırın, harfleri birbirine uydurun (a harfi diğer a harfinin yanına, b harfi diğer b harfinin yanına yapıştırılmalıdır, vb.). Muz başına iki ekstra yan ön yüz sağladım. Bunun nedeni, ön üç yüzü bir araya getirmeyi, sonra arka üç yüzü artı iki ekstra yüzü birleştirmeyi, sonra kopya yüzleri birbirine yapıştırmayı en kolay bulmam. Aşağıdaki fotoğrafta bunu yapmadığıma dikkat edin, ama keşke yapsaydım.

Adım 4: Boş Bir Muzun Fiberglas Kaplaması

Uyarı: Cam elyafın zımparalanmadan önce kuruması uzun zaman alır. Bu nedenle, ilk muzumu yaptıktan sonra, tüm muzları bir kerede fiberglas yapmaya çalışıyorum, ardından bir gece boyunca dışarıda kurumaya bırakıyorum.

İlk olarak, iyi havalandırılmış bir dış alan bulun. Dumandan etkilenmemek için dükkanı buraya kurun. Reçine ve sertleştiriciyi karıştırın; miktarlar kullanılan özel Epoksi reçinesine ve Sertleştiriciye bağlıdır. Kullandığım malzeme 1:50 (Sertleştirici:Epoksi reçine). Reçine iyice karıştırıldığında, fiberglas yapmak istediğiniz alana eşit şekilde yayın. Ön yüzleri ve ardından arka üç yüzü birlikte cam elyafı ile kaplamanın en iyisi olduğunu düşünüyorum. Bu, muzun kururken karşıt yüzlerde dinlenmesini sağlar. Fiberglas bezi alın ve üzerine fiberglaslanacak yüzleri çizin. Ortaya çıkan desenleri kesin ve önceki reçine tabakasına dikkatlice yerleştirin. Üzerine bir parça yerleştirmek ve ardından kırpmak yerine bir desen kullanmak, zımparalanması zahmetli olan pürüzlü, dışarı taşan kenarların önlenmesine yardımcı olur. Son olarak, fiberglası reçine ile kaplayın ve kurumaya bırakın. Bu işlemi diğer yüzlerde tekrarlayın. Ayrıca, ekstra güç gerekirse, muzun tamamı iki kez fiberglasla kaplanabilir.

Adım 5: Zımparalama ve Boyama

Muz tamamen kuruyana kadar bekleyin - başka bir deyişle, uzun bir süre bekleyin. Fiberglası tamamen kurumadan zımparalamak cazip gelebilir, ancak yapmayın. Sadece ortalığı karıştıracaksın.

Tamamen zımparalayın ve gerekirse tekrar reçineleyin, ardından tekrar zımparalayın. Herhangi bir darbe boyada net bir şekilde görülecektir, bu nedenle bu belki de bitmiş ürünü en çok geliştirecek adımdır. Muz güzel ve pürüzsüz hale geldiğinde boyamaya başlayabilirsiniz. Bu aşamada tek gereken tek bir temel renktir; detaylar daha sonra eklenecektir. Bununla birlikte, muzun daha hafif parçalar olmadan düz renk olması için birkaç kat yapmak iyi bir fikirdir. Kurutma işlemini hızlandırmak için saç kurutma makinesi kullanmayı faydalı buluyorum. Artık ilk muzunuzu tamamladığınıza ve işlemi tamamladığınıza göre, diğer üç muzu da yapabilirsiniz. Bununla birlikte, kuruma süresinden tasarruf etmek için üçünün de aynı anda reçine ve cam elyafı ile kaplanması iyi bir fikir olacaktır.

Adım 6: Ahizenin Ön Yüzünü Yapın

Boş muzları yaptıktan sonraki adım, ahizenin ön yüzünü oluşturmaktır (ön yüz, muzun eğrisinin iç tarafındaki yüzdür).

Telefonun ön yüzünü (satın aldığınız yüzü değil, yaptığınız yüzü) pencereye yapıştırın ve deliklerin izini sürün. Bu aşamada biraz sakat olmanızın pek bir önemi yok - reçinelemeden önce delikleri biraz daha büyük yapabilirsiniz, daha sonra fiberglaslamadan sonra delikleri yeniden kestiğinizde biraz daha küçük kesebilir ve tekrar büyütebilirsiniz, ve delikleri küçültmek için biraz daha boya koyun… Desene sahip olduğunuzda, Stanley bıçağınızı alın ve kesin. Küçük delikleri kesmeyi unutmayın ve onları ayıran ince kağıt şeritlerini yırtmamaya çalışın. Ardından, bitmiş muzlardan birini alın ve streç filmle örtün. Tırnakların üzerine bant kullanarak, kesilen yüzü bitmiş muz üzerindeki aynı yüzün üzerine yapıştırın. Bunu yapmak, reçine uygulandığında yüzün neredeyse mükemmel bir şekilde kavisleneceği anlamına gelir. Reçinelemeden önce, küçük bir parça fiberglas kumaş alın ve ayırın. Sahip olduğunuz kumaş benimki gibiyse, sonunda fiberglastan "ipler", yani cam elyafı demetleri elde etmelisiniz. Reçinenizi karıştırın, uygulayın, ardından yeterince ayarlandığında, cam elyafını deliklerin üzerine yerleştirmemeye dikkat ederek dikkatlice cam elyafı 'iplerinin' üzerine yerleştirin. Yüzün kenarı boyunca, özellikle ekran deliği ile kenar arasındaki gibi zayıf noktalara bol miktarda cam elyafı koymak iyi bir fikirdir. Bu yüze daha fazla güç verir. Tırnakların üzerine reçine veya cam elyafı koymamaya çalışın. Bunun nedeni, esneme yeteneklerini kısıtlaması ve diğer yüzleri birbirine bağlamayı çok daha zor hale getirmesidir. İnan bana, tecrübeme dayanarak konuşuyorum. [Cam elyafı kururken sonraki sayfadaki adımı yapmak iyi bir fikirdir] Cam elyafın kurumasını bekleyin, ardından yüzeyi zımparalayın ve delikleri yeniden kesin. Anahtarları deliklerine takmayı deneyin ve gerekirse delikleri düzeltin. Tüm yüzü boyayın ve boya kuruduğunda boyayı kenarlardan çıkarmak için delikleri tekrar kesin.

7. Adım: Elektroniği Çıkarın ve Tuş Takımını Sabitleyin

Henüz yapmadıysanız, telefonun ahizesini kutusundan çıkarın. Pil bölmesini açın ve pilleri çıkarın (kaybetmeyin!). Vidaları sökün.

Ardından, telefonunuzun iki yüzü arasındaki birleştirmeye yakından bakın. Telefonun iki uzun kenarı boyunca üç ve üst kenarda (vidaların en uzağında) iki tırnağı tespit edebilmelisiniz. Düz tornavidanızı alın ve bunları çıkarın. Devre kartını yerinde tutmak için kullanılan vidaları sökün. Devre kartını pillere bağlayan iki kabloyu kesin, ancak hangi kablonun eksi hangisinin artıya gittiğini not etmeyi unutmayın. Şimdi, kasasından ayrı bir devre kartı ve devre kartından düşmeye devam eden bir tuş takımı ile baş başa kalmalısınız. Son aşama, tuş takımını devre kartına sabitlemektir. Yapıştırıcım bittiği için ikisini birbirine bağlamak için iplik kullandım. Ancak, yapıştırıcı kullanmak daha iyi bir fikir olacaktır.

Adım 8: Lehimleme

Devre kartının tabanına yakın iki kavisli temas noktası olmalıdır. Bunlar şarj için kullanılır. Yukarıdan bakıldığında (yani tuşların ve ekranın bulunduğu taraf), pozitif kontak sağdadır.

Belki 10 cm uzunluğunda iki parça yalıtımlı tel alın ve kontakların her birine bir tane lehimleyin. Bu kontaklar hassas elektroniklere çok hızlı bağlandığından, lehimleme için gerekenden fazla ısıtmamaya çalışın. Lehimlenecek bir sonraki şey pillerdir. Ancak lehimlemeden önce iki pil yan yana bantlanmalıdır. Pillerin, her iki ucunda bir pozitif ve bir negatif terminal olacak şekilde yönlendirildiğinden emin olun - yani, ilk pil - +, diğeri + - şeklinde olmalıdır. Piller birbirine bantlandıktan sonra, kısa (1 cm) bir kablo parçası kesin ve artı kutbu eksi kutbuna bağlayacak şekilde lehimleyin. Alternatif olarak, bağlantı tamamen lehimden yapılabilir. Ardından, pilleri devre kartından çıkan doğru kablolara lehimleyin. Son lehimleme işi - şimdilik - zile (piezoelektrik hoparlör) olan bağlantıyı uzatmaktır. Bu, telleri hoparlöre mümkün olduğunca yakın keserek ve ardından bağlı olduğu kontak olarak kesilen tellerin her birinin arasına bir tel lehimleyerek yapılır.

Adım 9: Bir Karton Destek Üzerine Yapıştırın

Bir sonraki adım, devre kartının arkasına bir parça kalın karton yapıştırmaktır. Bunun iki amacı vardır: pilleri yapıştırmak için yalıtılmış bir yer sağlar ve daha sonra devre kartını muza sabitlemek için kullanılır. Aslında bunun için fiberglas kullandım (resimlerden de görebileceğiniz gibi), ancak karton çok daha hızlı.

Kartonun kendisi devre kartından biraz daha büyük (daha geniş ve daha uzun) olmalı (bunu yapmadım ama pişman oldum) ve güçlü olmalı. Gerekirse, birkaç kat kartonu birbirine yapıştırın. Ayrıca, iki büyük silindir şey için bir delik açmayı unutmayın (kapasitörler mi?). Karton destek sabitlendiğinde pilleri takın. PVA tutkalı kullandım ama daha çabuk kuruyan bir şey daha iyi olurdu (sıcak tutkal iyi olurdu).

Adım 10: Elektroniği Takın

Öncelikle düğmeleri dikkatli bir şekilde ön yüzdeki deliklerine yerleştirin. İyi oturduklarından emin olun - bu, herhangi bir şeyi düzeltmek için son şansınız! Her şeyin yerine oturduğundan memnun olduğunuzda, iki seçeneğiniz vardır: elektroniği doğrudan ön yüze temas eden iki yan yüze takabilir veya tümünü takabilirsiniz. elektronik ön yüze (bunu yaptım). Daha iyi bir yol yok; bunlar aynı amaç için sadece iki eşit geçerli araçtır. Elektronikleri yan yüzlere takıyorsanız, ilk adım bu iki yüzü kesip yapıştırmaktır. Ancak, henüz onları fiberglas yapmayın. Elektronikleri alın ve ön yüze yerleştirmeye çalışın. Doğru yaptıysanız, elektronik aksamın üzerindeki karton destek ya yan yüzlere tam oturmalı (yani kağıdı bükmek zorunda kalmadan) ya da onlara çarpmalıdır. Vururlarsa, onları kesin. Tekrar deneyin; gerekirse tekrar kırpın. Sıkıca oturduğunuzda, tutkal tabancasını ısıtın ve karton desteği yan yüzlere sıcak yapıştırın. Alternatif yöntem, elektroniği istediğiniz konuma yerleştirmek ve ardından devre kartı ile fiberglas yüzey arasındaki boşluğa sıcak tutkal sıkmaktır. Deliğin üzerine değil üzerine yapıştırıcı sürmeyi söylediğime dikkat edin. Herhangi bir düğmenin yerine yapıştırılmış olmasını istemezsiniz! Bundan sonra, yan yüzler normal şekilde takılabilir. Son iş, LCD'yi parmağınızla deliğine bastırmak ve yerine yapıştırmaktır. Şeffaf yapıştırıcı kullanmayı en kolay buluyorum çünkü o zaman önden yapıştırabilirim.

Adım 11: Hoparlörü ve Zil Sesini Takın

İlk fikrim (ve kullandığım), hoparlörü deliğine sıkıca yerleştirmek ve zili muzun alt ucuna yerleştirmekti. Plan, sertleştikten sonra fiberglasın içinden halkanın duyulabilmesi için bir delik açmaktı. Bunun avantajı, muzun doğru olup olmadığına bakılmaksızın, muzun ucundaki bir konuşmacının duyulması gerektiğiydi. Bu iyiydi - bir delik açarsam büyük olasılıkla zili vurup yok edeceğimi fark edene kadar! Tabii ki, zil hala duyulabilir, ancak istediğim kadar yüksek değil.

aptal ben. Yani benim gibi aptal olmak yerine tavsiyem bu. Ana hoparlörü normal gibi deliğinin üzerine yapıştırın, ancak aynı zamanda sapa doğru yukarı doğru başka bir (veya iki) delik açın. Zil sesini oraya yapıştırın. Şimdi ahizeyi test etmek için iyi bir zaman. Tabanı prize takın ve büyükannenizi arayın. İyi bir sohbet et, sonra ona bir muzdan çaldığını söyle. Bugünlerde teknolojinin harikaları…

Adım 12: Şarj Cihazı Bağlantılarını Kurma ve Ahizeyi Kapatma

Üç arka yüzü yazdırın, kesin ve yapıştırın. Ancak, bunları ön üç yüze yapıştırmayın. Bunun yerine, reçine ve cam elyafı sadece arka yüz. Kurumasını bekleyin. Kum.

Şimdi şarj kontaklarını kuruyorsunuz. İlk olarak, ilk resme iyi bakın - bu durumda bir resim gerçekten bin kelimeye bedeldir. Ardından bir matkap ve 1 mm matkap ucu alın ve aşağıdaki ilk resimde belirtilen yerlere dört delik açın. Uzun bir tel alın ve her bir ucunu bir delikten geçirin, böylece tel aşağıdaki resimde olduğu gibi yüzün kenarı boyunca ilerleyecektir. Aynısını başka bir tel parçası ve diğer iki delik ile yapın. Ardından, devre kartındaki temas noktalarına lehimlediğiniz yalıtımlı kabloyu alın ve arka yüzden yeni geçirdiğiniz kabloların her birine bir yalıtımlı kablo lehimleyin. Ayrıntılar için ikinci resme bakın. Son olarak, muzun iki tarafını birbirine yapıştırın, ardından reçine, cam elyafı, kum ve boya. Uçlar hariç, ahizeyi bitirdiniz!

Adım 13: Devre Kartını Tabandan Çıkarın

Ahizeyi bitirdiğinize göre (şimdilik), bir sonraki adım devre kartını tabandan çıkarmaktır, böylece onu muz demetine koyabiliriz.

İlk adım, tabanı ters çevirerek arka köşelerdeki iki vidayı çıkarmaktır. Düz bir tornavidaya geçin ve ön bağlantı boyunca eşit aralıklarla yerleştirilmiş üç tırnağı çıkarın. Biraz kıpırdanma ile iki yarı artık birbirinden ayrılmalıdır. Şarj bağlantı noktalarına giden iki kabloyu kestikten sonra (hangisinin hangi tarafa gittiğini not alarak), tabanı statik olmayan bir çantaya koyabilirsiniz (eğer yoksa, bilgisayar geek arkadaşınıza sorun - çoğu bilgisayar parçaları içlerinde gelir) ve bir sonraki adıma geçin.

Adım 14: Boşluğu Yapmak

Bir sonraki adım, boş muzların üçünde delikler açmaktır, böylece bir araya getirildiklerinde altlarında tabanı saklamak için bir boşluk olacaktır. Ayrıca, şarj cihazının diğer yarısını yapmak için delikler gereklidir. kişiler.

Bu deliklerin tam konumlarını ve boyutlarını kendi takdirinize bırakacağım. Dürüst olmak gerekirse, devre kartı sığdığı sürece gerçek boyutlar çok önemli değildir. Farklı bir telefon (ve dolayısıyla farklı bir taban) kullanıyorsanız, bunun için daha büyük veya daha küçük bir delik açmanız yeterlidir. Ayrıca, güç ve telefon kabloları karta takılıyken boşluğun boyutunu test etmeyi unutmayın - bunların nihai üründe olması gerekir, bu yüzden şimdi düzeltin. Aşağıdaki resim için özür dilemeliyim - kullanmak istediğim resim hala kameradayken bozuldu, bu yüzden bu ikinci en iyisi. Umarım boşluğun nasıl görünmesi gerektiğini görebilirsiniz. Ve hayır, henüz devre kartını yapıştırmanız gerekmiyor. Ayrıca, bu fotoğrafta üçüncü deliği kapattığıma dikkat edin. Hayır, bunu yapmak zorunda değilsiniz - sadece delikleri tek bir kağıt parçasıyla kapatın.

Adım 15: Şarj için Kişileri Oluşturma

İlk önce, üç muzdan hangisinin içinde şarj kontakları olacağını bulun. Aşağıdaki resimde gösterildiği gibi, ortadaki ve en sağdaki olacaktır.

Yani, iki muzunuz olduğunda, devam edin ve telin geçmesi için delikler açın. 1 mm'lik bir matkap ucu benim için iyi çalıştı, ancak bu gerçekten telinizin boyutuna bağlı. Hayır, sana deliklerini nereye açacağını söylemeyeceğim. Kesin konum önemli değil ve ben söylemeden nereye gitmeleri gerektiğini kabaca anlayabilirsiniz. Ardından, bir tel uzunluğu alın (30cm? Daha sonra her zaman kesebilirsiniz) ve aşağıdaki resimdeki gibi görünmesi için içinden geçirin. Bir sonraki adım, üç muzu birbirine yapıştırmaktır. Güven Bana; Şarj cihazıyla bağlantı kurmanın yarısında olmamıza rağmen, bunu şimdi yapmak en iyisidir. Bunları birbirine yapıştırmak için önce doğru konfigürasyonda baş aşağı dengeleyin - ortadaki muzun kenarda olmadığından veya tam tersi olmadığından emin olun. Bunları baş aşağıyken birbirine yapıştırmanızı söylüyorum, çünkü o zaman bu, tutkal damlasının daha gizli olduğu anlamına gelir. Bununla birlikte, muzlar dengelenmiyorsa, sağ taraftayken onları yapıştırmaktan çekinmeyin. Ardından, sıcak tutkal tabancasını ısıtın ve iki muzun birleştiği iki noktanın her birine bir damla bırakın. Güzel ve basit. Şimdi, kontakları bitirmemiz gerekiyor. Taban devre kartını, kablolar muzun arkasından çıkacak şekilde boşluğa yerleştirin (yani, muz demetinin birbirine açı yaptığı yere doğru). Devre kartından gelen siyah yalıtımlı tel (negatif), merkez muzun temas teline ve kırmızı tel dış muzun teline lehimlenmelidir. Muzun işe yarayıp yaramadığını test etmek için şimdi iyi bir zaman. Ahizenin çalıştığını zaten biliyoruz, ancak tekrar deneyin. Daha da önemlisi, kontakların üzerine yerleştirildiğinde ahizenin şarj olup olmayacağını görün. Varsa, ana devre kartını sıcak tutkalla yapıştırın ve kutlayın - artık telefonun temel bileşenlerine sahipsiniz!

Adım 16: Elektroniği Gizlemek

Çalışan bir muz var ama bir sorun var - hala elektroniği görebiliyoruz. Ne tür bir kalitesiz, insan yapımı muz, elektronikler açıkta kalır? biz değil; Burada estetik açıdan hoş bir demet gerçek muz yapıyoruz!

İlk adım, yapmayı yeni bitirdiğimiz boşluk boşluğunu kapatmaktır. Üç muza da ulaşacak kadar büyük bir kağıt parçası alın, boyutuna göre kesin ve yapıştırın. Bittiğinde daha da iyi görünmesi dışında, aşağıdaki resimdeki gibi bir şey elde etmelisiniz. Ardından, kabaca üçgen şeklinde iki kağıt parçası alın ve üç muz arasındaki boşlukları güzelce kapatacak şekilde kesin (resme bakın). Geniş uçları, en azından alttaki büyük kağıt parçasına kadar uzanmalıdır. Gördüğünüz gibi, benimki biraz daha ileri gidiyor, ama bu oldukça iyi. Şeklinden memnun olduğunuzda yapıştırın. PVA yapıştırıcısını bunun için iyi buluyorum çünkü kurudukça berraklaşıyor. Kapatılacak sonraki iki delik, alttaki büyük kağıt parçası ile iki üçgen parça arasındaki deliklerdir. Bunu nasıl yapacağınızı söylememe gerek yok - sadece yapıştırın. İsterseniz, demetin arka ucuna, kabloların çıktığı yere bir parça kağıt da koyabilirsiniz. Hem Noel'den önce zamanım bittiği için hem de çoğu insanın oraya bakmayacağını umduğum için yapmamayı seçtim. Ancak, muz demetinizi arkasının görülebileceği bir yerde sergilemeyi planlıyorsanız, üzerini örtmek iyi bir fikir olacaktır.

Adım 17: Saplar ve Uçlar

Muzlarınız iyi görünüyor, ancak beşinin de her iki ucunda hala boşluklar var. Bunu düzeltmemiz gerek!

Alt uç, ağzınıza yakın, kolaydır. Basit bir kağıt parçası şekil vermek için kesilebilir ve uçlarına yapıştırılabilir. Alternatif olarak, daha yuvarlak uçlar istiyorsanız, deliği art arda ince kağıt şeritleriyle kapatın (bunu el cihazında yaptım ama hoşuma gitmedi). Her kağıt parçası bir taraftan başlamalı, deliğin ortasından geçmeli, başladığı yerin karşısındaki tarafa yapıştırılmalıdır. Hangi tekniği kullanmayı seçerseniz seçin, bol miktarda reçine uyguladığınızdan emin olun. Bununla birlikte, uçlar yapısal olmadığı için cam elyafına gerek yoktur (ancak isterseniz kullanmaktan çekinmeyin). Sapı yapmak biraz daha zor. Aslında, projenin bu kısmı için sorumluluğu (veya suçlamayı) kabul edemem - çünkü Noel'den önce zamanım tükeniyordu, kardeşim sapları yapmayı teklif etti. Teşekkürler, Cameron! Anladığım kadarıyla, ilk adım 'kürekler' yapmak. Bunların her biri aslında muzun bir yüzüne eşdeğerdir. Onları tahta kaşıklar gibi düşünün - kürekler tabanda kısa bir mesafe için geniştir (sadece onları gerçek muza yapıştırmamıza yetecek kadar uzun), sonra açı yaparlar ve sonunda uzunluklarının çoğu için incedirler. Şekillerinin görsel bir açıklaması için aşağıdaki ikinci resme bakın. Her neyse, bu küreklerden altı tanesi bir kalemin etrafına ince şeritler bir sap oluşturacak şekilde (geniş tabanları üst üste gelmeli, ancak ince üstleri birbirine değmeli) bantlanmıştır. Daha sonra küreklerin geniş uçları bükülür ve her yüze birer tane olacak şekilde muza takılır. Ancak, bu genellikle kürekler arasında boşluk bırakır. Bunu düzeltmenin en kolay yolu (mutlaka en iyi yol olmasa da) küçük bant şeritleri almak ve boşlukları bunlarla kapatmaktır. Sapları reçineleyin, ardından katı sarıya boyayın. Fiberglas da kullanılabilir (özellikle ahizenin sapında), çünkü saplar uçlardan çok daha kırılgandır. Ama yine de çok önemli değil. Aynı zamanda, sapları ve uçları cam elyafı ile kaplarken, son adımda yapıştırdığınız kağıdı da cam elyafı ve boyamayı unutmayın.

Adım 18: Boyama ve Son Montaj

Şimdiye kadar muzunuz güzel görünmeli ve işlevsel olarak tamamlanmış olmalıdır. Ancak, büyük olasılıkla bitmiş görünmeyecek. Bir sonraki adım, daha inandırıcı görünmeleri için uçları kahverengiye boyamak.

Tam olarak kahverengi tonunun o kadar önemli olmadığını buldum - aslında, saplarım alt uçlarıma göre farklı bir kahverengi tonu. Gerçekten zevkinize bağlı. Alt uçları yapmak yeterince kolaydır. İlk önce, ucu düz bir renk bloğu boyayın (Muzlarımdan dördü için sadece uç yüzü boyayabilirim). Ardından, iki yüz arasındaki birleşim yerlerini biraz yukarıya boyayın, ardından yüz boyunca aşağıya doğru kıvrılan bir çizgi çizin, ardından tekrar bir sonraki kenara doğru kıvrılın. Açıklaması çok zor, bu yüzden belki de aşağıdaki resimleri araştırmak daha iyi bir fikir olabilir. Alternatif olarak, uçları kendi yolunuzla boyamaktan çekinmeyin. Daha iyi bir fikriniz varsa, bunun için gidin! İster inanın ister inanmayın, sapları boyamak için daha az tanımlanmış bir teknik var. İyi görünene kadar biraz kahverengi boya sürün. Beğenmezseniz, sarı ile boyayın ve yeniden başlayın. Ayrıca, biraz hızlandırmak için saç kurutma makinesi kullanmayı da unutmayın. Uçlar bittiğinde, rötuş yapılması gereken alanlar için muzları kontrol etmek iyi bir fikir olacaktır. Bazı bölgelerin düşündüğüm kadar kalın olmadığını ve bir kat daha boyaya ihtiyaç duyduğunu fark ettim. Şarj kontakları için deliklerin etrafını da boyamak isteyebilirsiniz. Bunu yaptığında… hala bitmedin. Son iş dördüncü boş muzu tabana yapıştırmaktır. Hem ortadaki muz hem de en soldaki muz üzerine oturacak şekilde yerleştirilmelidir. Sıcak tutkal bunun için iyi çalışır.

Adım 19: Son Sözler

Artık her zaman istediğiniz şeye sahip oldunuz - gerçek bir DIY muzlu telefon. Deneyin, gösterin, zaferin tadını çıkarın, harcadığınız tüm sıkı çalışmayı düşünün… ve sonra bedavaya ver. Sonuçta Noel.

Adım 20: Krediler

Bu projenin tamamen özgün olduğunu ve daha önce hiç yapılmadığını söyleyebilmeyi çok isterdim ama bu doğru değil. Burada bulunan orijinal banana-phone'a büyük bir ilham borcu olduğunu kabul etmeliyim. Aferin Scottredd! Teşekkür borçlu olduğum bir diğer kişi de Dr. Professor_Jake_Biggs, Master Chief kostümü yapma konusundaki mükemmel makalesi için - bana fiberglas hakkında çok şey öğretti. Ve elbette, annem, babam, cristelle ve cameron'a teşekkür ederim. Ben bu projeyi yaparken pisliğe ve ağır kokulara katlanıyorum! Son olarak, bu muzlu telefonu kendi yapan, daha da iyisi geliştiren herkese şimdiden teşekkürler.