Zihninize Erişimin Ölçülmesi: 8 Adım (Resimlerle)

2024 Yazar: John Day | [email protected]. Son düzenleme: 2024-01-30 13:19

Bu yüzden California College of the Arts'ta yaratıcı bir teknoloji laboratuvarı yönetiyorum. Esasen sanat ve tasarım öğrencileri için eğitici bir hacker alanıdır. Oldukça harika, değil mi? Minnesota Üniversitesi'nden makine mühendisliği derecesi ile mezun olduktan sonra, umutsuzca teknik becerilerimi yaratıcı bir şekilde kullanmama izin verecek bir iş bulmaya çalışıyordum. Bulması zor bir iş ve sonunda şanslı oldum. İşimi seviyorum ama bu kolay olduğu anlamına gelmiyor. Zihinsel olarak yorucu. Geçen hafta final haftasıydı. Dönemin sonuna doğru bir tasarım okuluna tanık olduysanız, bunun tam bir kaos olduğunu bilirsiniz. Öğrenciler uyumuyor. Her zaman kampüsteler, projelerini bitirmek için ellerinden geleni yapıyorlar. İnsan olmanın ne olduğuna dair geleneksel beklentiler yıkılmaya başlar. Projelerini bitirmeleri gerekiyor ve projelerini bitirmek için ne gerekiyorsa yapacaklar. Son birkaç gün, öğrenciler tüm empatilerini kaybediyorlar. Malzemeler büyük miktarlarda kaybolur. Aletleri çalıp stüdyolarına getiriyorlar. Laboratuarda bir alet arayan öğrencilerle uğraşmak zorundayım ve nereye gittiğine dair hiçbir fikrim yok. "Üzgünüm, sömestr sonu geldi. Biri almış olmalı." İnsan merkezli tasarım, ben merkezli tasarıma dönüşür. Dönemler, tüm kampüsün bir zombi sürüsü gibi görünmesiyle sona eriyor. Rolümün bir kısmı, öğrencilerin projelerini gerçeğe dönüştürmelerine ve onlarla ilgili sorunları gidermelerine yardımcı olmaktır. Dönemin sonuna doğru, tüm yaptığım bu gibi geliyor. Laboratuvar sürekli öğrencilerle dolu. Arkamı dönüyordum ve tam arkamda duran ve paniklemiş gözlerle bana bakan dört öğrenci vardı. Zihinsel olarak yorucu. Elektronikte sorun giderme zordur ve bir öğrenciyle çalışırken beynim suçlunun ne olduğunu belirlemeye çalışırken aşırı hızlanır. Bazen basittir ve anlaması sadece birkaç saniye sürer. Bazen kötü bir atlama telidir ve bir saat sürebilir. Final haftasından önceki Cuma günü laboratuvarı kapattıktan sonra, "Bir öğrencinin bana ne sıklıkla soru sorduğunu merak ediyorum?" diye düşündüm. Bekle… Bunu ben belirleyebilirim! Teknoloji geliştirme araçlarıyla çevriliyim!

Adım 1: Soru Türleri

Bana sorulan tüm soruları düşündüm. Biraz düşündükten sonra aklıma şu geldi."Andrew, neden çalışmıyor?" "Andrew, (buraya nesne ekle) nerede?" "Andrew, nasıl yapabilirim (buraya bir kavram ekle)?"

2. Adım: Ölçülen Andrew

Final haftası için sistemi hazırlamak için bir günüm vardı. Cumartesi bütün gün bir mimari inceleme için kampüsteydim, bu yüzden Pazar günü işe gittim. Her soru kategorisi için Veri Kalkanlı ve üç anlık düğmeli bir Arduino ile gitmeye karar verdim. Sistemi kemerime takardım ve ne zaman bir soru sorulsa, bir düğmeye basar ve kalkandaki SD karta kaydederdim. Pil gün ortasında bitmiş olsaydı, yine de veri birikimine sahip olacaktı.

Adım 3: Elektroniklerin Montajı

Kullanılan bileşenler:Arduino UnoAdafruit'in Veri Kalkanı6 AA Pil Tutucu3 Normalde Kapalı Anlık Anahtarlar (HAYIR kullanırdım ama bende olan buydu)3 10K DirençlerSD KartGeçiş AnahtarıAnlık anahtarlar 4, 6 ve 8 numaralı pinlere bağlıdır. Veri kalkanı küçüktür. her şeyi birlikte lehimlemek için mükemmel olan prototipleme alanı.

Adım 4: Kodu Yükle

İşte kullandığım kod. Adafruit'in Işık ve Sıcaklık Günlüğü kodundan bir değişiklikti.

Adım 5: Lazer Kesim Kılıfı

Kasayı 1/8 kontrplaktan kestim. Daha kolay montaj için parmak eklemleri, tüm düğmeler için delikler ve etiketler, bir kayıştan geçirmek için yuvalar ve geçiş anahtarı için bir delik var. Sonunda bir delik açtım. Montajı daha kolay olduğu için geçiş anahtarı üste daha yakın. Üst parça hariç her şeyi yapıştırın ve sıkıştırın. Üst parça, kutuya takmak için bir kuvvet kullanır

Adım 6: Montaj

Elektroniklerin tümü kutunun içine kaydırılmalı ve geçiş anahtarı yandaki deliğe monte edilmelidir. Anahtarları kapağa monte edin ve kapak kasanın gövdesine kuvvetle oturmalıdır. Yandaki deliklerden geçirmek için bir kemer bulabildim ama sıkı bir şekilde oturdu.

Adım 7: Sonuçlar

Böylece, tüm bu işi yaptım ve beklediğimden çok daha sessiz oldu. Sanırım final haftasının Pazartesi günü tüm dönemin en sessiz günüydü. Çarşamba da sessizdi. Salı ve Perşembe oldukça yoğundu ama neredeyse bir önceki haftanın seviyelerinde değildi. Cuma günü tüm projeler bitmişti ve günümü temizlik ve eşyaları tekrar kontrol etmekle geçirdim. Sonuçlar şu şekildeydi: Nasıl? - 69 kez Nerede? - 34 kez Neden? - 9 kez biraz hayal kırıklığına uğradım. Umduğum rakamlara yakın değil. Finallerden önceki haftaya başlamayı hatırlamam gerekecek. Sadece varsayımsal olarak düşünelim ve bunun ortalama bir hafta olduğunu varsayalım. Bunun makul bir varsayım olduğunu düşünüyorum, iki gün alışılmadık derecede sessizdi ve iki gün orta derecede meşguldü. Tüm o günleri bir arada ortalama ve bence normal bir haftayı iyi bir şekilde kavrar. Bu varsayımı göz önünde bulundurarak, 15 haftalık bir dönem için rakamlar şu şekilde olacaktır: Nasıl? - 1035 kez Nerede? - 510 kez Neden? - 135 kez Ayrıca, bu dönem boyunca öğrencilerin benden yarım saatlik konsültasyon randevuları almalarına izin vermeye başladım. Buna yarıyılın ortasında başladım ve iki ayda toplam 53 yarım saatlik konsültasyon randevusu aldım. Laboratuarda ayrıca aceleyle bir araya getirdiğim Arduino sisteminin ötesinde bana ek veriler sağlayan bir kontrol sistemi var. Kontrol edilen bileşenlerin çoğu Arduinos, sensörler, çeşitli kalkanlar, servolar, projektörler, iPad'ler vb. Bu dönem için ödemeler (Güz, 2013): Toplam ödeme - 409 Toplam kontrol edilen kaynak sayısı - 648 Toplam kullanıcı - 114 (yaklaşık 2000 öğrenciden) Bu sayılar sizin için anlamsız. Biraz anlam vereyim. Bu tesisin ikinci yılı. Sanat ve tasarım öğrencilerinin geleneksel olarak yalnızca mühendisler tarafından kullanılan teknolojiye erişmesine izin veriyor. Sanırım pek çok insan sanat ve tasarım okulunda bir elektronik laboratuvarının feci bir başarısızlık olacağını düşündü. Bu sayıları geçen yılki sayılarla karşılaştıralım. Geçen yılın ortalama dönemi: Toplam ayrılanlar - 184 Ayrılan toplam kaynak sayısı - 263 Toplam kullanıcı - 56 Bu dönem ile geçen yılın ortalaması arasındaki artış: Toplam ayrılanlar - 222 Ayrılan toplam kaynak sayısı - %246 Toplam kullanıcılar - %205 Lanet olsun.

Adım 8: Bu Ne Anlama Geliyor?

İşte benim için anlamı şu. Laboratuarda bana yardımcı olacak daha fazla öğrenciyi işe almak için ek fon bulmam gerekiyor. Laboratuvarın popülaritesi artıyor ve tek bir kişinin yapabileceği çok şey var. Desteğe ihtiyacım var ve bu desteğin çoğu finansal olacak. Bu yüzden, okulun bütçe komitesinden herhangi bir okulda elde edilmesi en zor olan şeyi, ek fonları ve sadece biraz değil, çok fazla isteyeceğim. Bunu yapabilmek için ikna edici bir argümana ihtiyacım var. Sonuç olarak, o kadar umutlu değilim. Ama bu muhtemelen senin için önemli değil. Bu senin için ne ifade ediyor? Kendimi durumdan uzaklaştırırsam ve kazanmayı umduğum şey, benim için anlamı budur. Açık kaynak donanım hareketi başarılı oluyor. Harika. Arduino, acemilerin neler yapabileceğinin manzarasını değiştirdi ve onu öğrenmek ve kullanmak için doğuştan gelen bir ilgi var. CCA'daki mimarlık öğrencilerinin yaptığı 3D yazıcıların eleştirilerini izleyen öğrencilerin, arkadaşlarına "Robot yapmayı öğrenmek istiyorum!" diye fısıldadıklarını duydum. Ve kim yapmaz? Etrafımızdaki teknolojinin miktarı çok hızlı bir şekilde artıyor. Teknolojinin nasıl çalıştığının temellerini bile anlayan sayımız son derece sınırlıdır. Bu, insanların teknoloji üzerinde hiçbir kontrolleri olmadığı için kendilerini mağdur hissettikleri durumlar yaratıyor. Arduino, insanların teknolojiyi bir araç olarak kullanılması gerektiği gibi kullanmasına izin veriyor. Teknolojiye bağımlı hissetmek yerine, artık kendimize daha fazla güvenmek için teknolojiyi kullanabiliriz. Bu, teknoloji aracılığıyla yetkilendirme yaratır. Hedef bu olmalıdır. Cep telefonuma her vızıldadığında Pavlovvari bir yanıt almaktan nefret ediyorum. "Mesaj mı?" Bu bir e-posta mı?" "Kimden geliyor?" "Ya önemliyse?" Muhtemelen değil. Bunun sürdürülebilir olduğunu düşünmüyorum. dikkat yıpranacak. Teknolojinin anlamlı hale gelmesi gerekiyor. Teknolojinin bize nasıl saygı duyacağını öğrenmesi gerekiyor. Şirketlerin bunu bizim için belirlemesini ve yaratmasını bekleyebilir miyiz bilmiyorum. Bu yüzden açık kaynak teknolojisi benim için önemli Bu yüzden topluluk odaklı teknoloji geliştirme benim için önemlidir. Geleceğin nasıl olacağını toplu olarak belirleyebiliriz. Dünya çapındaki konuşmanın bir parçası olabiliriz ve bunun dünya çapında bir konuşma olması gerekir.24 yaşında bir bilgisayar Stanford'dan mezun olan ve Silikon Vadisi'nde yaşayan bilim adamı Ottertail, MN'de küçük ölçekli bir çiftçinin hangi teknolojiye ihtiyacı olduğunu bilmiyor. wea kullanmaya başlayan işverenler hakkında makale çalışanları izlemek için taşınabilir cihazlar. Makale, izledikleri şeylerin kötü niyetli olmadığını gösteriyor ama yine de benim için ürkütücü. Teknolojinin yönelmesini insanlıktan çıkaran bir yön olarak görüyorum. Açık kaynak teknolojisi, küresel olarak yönü belirlememize yardımcı olmak için sahip olduğumuz en iyi şanstır. Belki de sadece idealistim. Bu benimle iyi. Verilerimi izlemek ve işimi daha yeterli hale getirmek için giyilebilir bir cihaz oluşturabileceğimi fark ettiğimde topluluk temelli teknoloji geliştirmenin gücünü hissettim. Teknolojiyi kendinize güvenmek için kullandığınızda elde ettiğiniz yetkilendirme türü budur.