Otonom Ayarlanabilir Yakalı Viktorya Dönemi Balo Elbisesi: 8 Adım (Resimlerle)

2024 Yazar: John Day | [email protected]. Son düzenleme: 2024-01-30 13:17

Bu, Krakov'daki Victoria Kış Balosu için yaptığım bir proje. Önünde duran bir beyefendinin yakınlığına göre yakasının boyutunu ayarlayan şık bir balo elbisesi.

Gereçler

• Parçacık Foton mikrodenetleyici
• Feetech FS90R mikro servo
• US-015 ultrason yakınlık sensörü
• mücevher ipi
• iplik bobini (dikiş makinesinden)

Adım 1: Tarihsel Arkaplan

Bir süre önce John Singer Sargent'ın ünlü "Madame X Portresi" tablosunun ardındaki bir hikayeyi okudum. Siyah elbise ilk teşhir edildiğinde kamuoyunda infial yarattı. Boyun çizgisi o kadar skandal olarak kabul edildi ki, onun için modellik yapan genç bir bayanın itibarını zedeledi ve neredeyse Sargent'ın kariyerine son verdi. Uygun olmayan kıyafetlerin kendisi bunun uygun olmadığını bilseydi, hayatlarının ne kadar farklı olacağını merak ettim. Neyse ki giyilebilir teknoloji çağında böyle şeyler mümkün! Bu yüzden, çılgın bir steampunk mucidinin gözetimi altında, kullanıcının alçakgönüllülüğünü otomatik olarak koruyan, her Victoria hanımının hayalini kurduğu o baştan çıkarıcı, uzaktan ama kaba-yukarı-yaklaşan görünümü sağlayan akıllı bir elbise yaratmaya karar verdim.

Adım 2: Önlük

Bu onun kendi talimatı olabilir, ancak bu projenin teknik kısmına odaklanmak amacıyla onu bir adıma indirmeye çalışacağım.

Ben tarihi bir yeniden yapılandırıcıyım, bu yüzden her zamanki hobim tarihi kostümler dikmek. Bu elbisenin modası Natural Form olarak adlandırılır ve çok kısa ama güzel bir 1877-1882 döneminden gelir. Avrupalı moda tasarımcılarının abartılı koşuşturmacalara bir ara verdiği, eteğin şeklini daralttığı ve süslemelerin ve perdelerin çoğunu uzun trenlerde dizlerin altına odakladığı o büyülü beş yıldı.

Sadece hazırlamış olduğum korse hariç tüm unsurları ve altlıkları kendim yaptım. Süslemeli tam elbise, şeklin çoğunu sağlayan fırfırlı kombinezon için 5m yeşil tafeta kumaş ve daha az beyaz pamuk aldı. Yelpaze etek ve panier üst etek modasını doğru yapmak için Truly Victorian'dan TV225 ve TV328 modellerini takip ettim.

Süslemelerden bazıları - fırfırlı siyah kurdele gibi - makine yapımıydı (1880'lerde bu zaten tarihsel olarak uygun), ancak bazılarını hala elle, pileli pileli yaptım.

Dikiş kısmı hakkında daha fazla bilgi tarihi blogum Cavine Sartorium'da.

Adım 3: Boyun Çizgisi Mekanizması

Garip kısım, kıyafetin son unsuruyla başladı: gevşek dökümlü bir yaka ile ayrı bir korsaj.

Drapenin içine bir mücevher ipi geçirdim ve onu bir omuzdan diğerine yönlendirdim. Katlamadan sorumlu olan budur. Çizgi uzunsa - boyun çizgisi gevşektir. Çizgi kısaysa - boyun çizgisi daha iyi bir boyuta sıkılır.

Hattın uzunluğu küçük bir motor tarafından kontrol edilir. Hattın bir ucu, dikiş makinesinde kullandığınız gibi bir iplik masurasına sarılır. Bobin bir servo motora bağlıdır. Sürekli dönüş (360 derece) için Feetech FS90R mikro servo kullandım çünkü bir fark yaratmak için bobinin birçok kez sarılması gerekiyordu. Mekanizmanın tamamı drapelerin yanında gizlidir ve sağ omuza siyah bir kurdele ile bağlanmıştır. Bir kurdele ile yakalayabilmek için başka bir boş bobin kullandım. Ve kararlı hale getirmek için bir sürü sıcak tutkal.

Adım 4: Sonar Broş

İkinci önemli unsur, korsajın ortasına takılan ve sadece garip bir fırfırlı broş gibi görünen US-015 yakınlık sensörüdür. Sensör 2-400 cm aralığında bir sonar gibi çalışır. Bir 'gözden' ultrasonik bir cıvıltı yayar ve diğeriyle bu cıvıltı yankısının geri gelmesini dinler. Ses dalgasının geri gelmesi için geçen süre, yansıdığı engelin mesafesine bağlıdır. Bizim durumumuzda bu bizim uygunsuz bir şekilde ileri giden beylerimiz olurdu.

Böylece beyefendinin denklemden uzaklığını hesaplayabiliriz:

gd = ttr × c / 2

nerede

gd - centilmenlik mesafesi

ttr - ses dalgasının dönmesine kadar geçen süre c - ses hızı (340m/s)

"Uygunsuz" olarak 80cm mesafeyi belirledim.

Adım 5: Mikrodenetleyici

Sensör ile motoru birbirine bağlayan eleman mikrodenetleyicidir. Burada övmeyi bırakamadığım Parçacık Fotonu kullandım. Çok daha gizli boyutunun yanı sıra, Arduino'dan daha iyi geliştirme kolaylığına sahiptir. Photon zaten bir WiFi modülüyle donatılmış olarak geliyor (evet, elbise teknik olarak İnternet'e bağlı: D), kodu çok uygun Particle çevrimiçi IDE aracılığıyla flaş etmek için kullanıyor. Benim için anlamı, her değişiklik yapmak istediğimde cihazı manşetten fiziksel olarak ona bağlamak için sökmeden programı değiştirebilmem. Hatta telefonumdan son dakika kod ayarlamaları yapabilirim.

Photon ayrıca PWM sinyallerini işleyebilen birkaç pim ile birlikte gelir, bu nedenle servolar için ek bir kontrolöre ihtiyaç duyulmaz. Hatta servoları kontrol etmek için hazır bir kütüphane sağlar.

Mesafe ölçümüne gelince: US-015 dijital bir sensördür, yani sadece ikili giriş ve çıkışı işleyebilir: 5V yüksek, 0V düşüktür. Cıvıltı ses dalgasını yaymak için pinlerinden birine yüksek bir durum alarak etkinleştirilmesi gerekir. Ardından, ikinci pime hemen yüksek bir durum ayarlar ve ses dalgası geri gelene kadar onu yüksek tutar. Bu, önceki denklemden elde ettiğimiz ttr'nin sadece yüksek durumun korunduğu zaman olduğu anlamına gelir.

Adım 6: Şema

Tüm elemanlar bu şekilde bağlanır.

Tüm kablolar boyun çizgisi drapelerinin içine gizlenmiştir. Tüm sistem, kalçadaki kombinezon cebine güvenli bir şekilde yerleştirilmiş bir usb güç bankası tarafından desteklenmektedir.

Adım 7: Durum Makinesi

Giyilebilirler Yarışmasında Büyük Ödül